Historie
De geschiedenis van Buenos Aires
De eerste keer dat Buenos Aires werd gesticht was in 1536 toen de Spaanse edelman Pedro de Mendoza, aan de oevers van de Rio de la Plata met zijn manschappen aanmeerde. Ze noemden hun nederzetting Santa Maria de los Buenos Aires (Heilige Maria van de schone lucht). Maar de indianen verwoestten enkele jaren later dit gehuchtje.
Ruim 40 jaar later stichtte Juan de Garay definitief Puerto Santa Maria de los Buenos Aires, het tweede Buenos Aires. Lange tijd bleef het een onbeduidende (haven)stad. Want van Spanje mocht de handel alleen via Lima of Panama gaan.
Dit omdat zij dan alle aanvoer naar en van de koloniën konden controleren, vooral op goud en zilver. Daardoor ontstond er wel een bloeiende smokkelhandel, waarvan Buenos Aires dé smokkelhaven werd. De stad groeide snel, want door de smokkel trok het mensen van allerlei nationaliteiten aan, onder wie Hollanders, Afrikanen en Engelsen. Met de beslissing in 1777 van Spanje dat het gebied rondom Río de la Plata een eigen bevoegdheid kreeg, ging de situatie in Buenos Aires veranderen.
Van nu af werd het dé belangrijkste handelsstad van het land. De eerste barrio’s (wijken) ontstonden met hun eigen burgemeesters, straten werden grotendeels geplaveid en de eerste kranten verschenen. Vanaf 1880 kwamen meer dan tienduizenden immigranten per jaar in de haven aan.
Buenos Aires groeide van 90.000 inwoners in 1854 naar 670.000 in 1895 en tot 1 miljoen inwoners rond 1900. Door de invloed van immigranten en de enorme economische groei veranderde de metropool in snel tempo tot een elegante moderne ‘Europese’ stad. In snel tempo herbouwden Franse en Italiaanse architecten het aanzien van de hoofdstad. Brede boulevards (zoals de Avenida de Mayo) werden aangelegd omringd door imposante gebouwen, zoals het Teatro Colón en het Palacio de Congreso (het congresgebouw).
Rond 1920 telde Buenos Aires meer dan 2 miljoen inwoners en was het op cultureel gebied een van de toonaangevende steden in de wereld.
Vanaf 1930 werd de stad beïnvloed door de architectuur van hoogbouw. Prachtige wolkenkrabbers werden er gebouwd, zoals het Kavanagh-gebouw of Palacio Barolo. Maar ook hele wijken, zoals Barrio Norte werden ontworpen met de laatste architectonische snufjes. Door een grote bevolkingsgroei in de jaren zestig kreeg Buenos Aires een nieuwe facelift met enorme flats, grote autowegen (autopista’s) in en rondom de stad en ontstonden de villas miseria’s (sloppenwijken) aan de rand. Dit staat in groot contrast met de vernieuwingen in de stad zelf.
Want de laatste tien jaren is Buenos Aires aan een nieuwe facelift begonnen. Historische panden werden gerenoveerd en oude wijken ‘herontdekt’. Dat trok hippe winkels, theater-cafés en nieuwe restaurantjes aan. Zo zijn de wijken, San Telmo en Palermo Viejo, een en al levendigheid. Langs de haven bij Puerto Madero werden vervallen loodsen omgetoverd tot prachtige woningen, galeries en restaurants. Je merkt dat net zoals in rond 1910 en 1930 Buenos Aires weer allure heeft gekregen.
Gran Buenos Aires (met zijn voorsteden) telt nu in de nieuwe eeuw ruim 14 miljoen inwoners (9de plaats op de ranglijst in de wereld), zo’n 35% van de totale bevolking. Gekscherend wordt de stad ook wel het waterhoofd van Argentinië genoemd.
